Pasifizm — hətta özünə zərər vermək bahasına da olsa, zorakı müqavimət göstərməmək dərəcəsində müharibə və zorakılıq əleyhdarıdır. “Pasifizm” sözü fransız sülh kampaniyaçı Emil Arno tərəfindən düşünülüb və 1901-ci ildə Qlazqoda onuncu Beynəlxalq Sülh Konqresində başqa aktivistlər tərəfindən qəbul edilib. Köhnə konsepsiya Buddadan və İsadan öyrənilməsindən ibarətdir. Müasir dövrdə o, Mahatma Qandi tərəfindən, onun “satyaqraha” adlandırdığı qeyri-zorakı müqavimət praktikasında təkmilləşdirilmişdir. Bunun effektivliyi Martin Lüter Kinq və başqalarını ruhlandırmışdır.
Pasifizmin ikonik rəsmi 1989-cu ildə Tyananmen Meydanında Etiraz-da “Naməlum üsyançı”nın tank sütunu qarşısında qeyri-zorakı müqavimətlə durmasından götürülüb. Alimlər hesab edirlər ki, bu hadisə kommunizmin tənəzzülünü sürətləndirən Berlin divarının çökdürülməsi üçün başlıca motivasiya olmuşdur.
